Ode aan de praline 

 

 

De cacaoboom op een ver continent

De praline volgt later wel

Dat hemels manna is niet min

En men krijgt ervan adrenaline

 

Als geschenk gekregen

Zullen ze niet lang overleven

Met hun zalige smaak

En voor iedereen op maat

 

Men zou er ver voor gaan

Voor “de praline artisanaal “

Ik ken er zo een die ligt te wachtten

Met veel praal

 

Ze is opgebouwd als een fu’ga

In verschillende tonen

Niet van muziek,maar met chocolade

Met veel ziel

 

Desnoods ga ik er te voet naar toe

Maar proeven zal ik doen

“Lombise” heet dat heerlijk ding

Ze zal smaken ,ik krijg al zin

 

 

Pé Joseph